Ostatnio zadziwiająco często trafiam na gry zręcznościowe charakteryzujące się używaniem przez głównego bohatera jakiegoś rodzaju magii. Dzisiejsza gra również zawiera taki aspekt - tytułowy Ivan posługuje się zdolnością telekinezy, umożliwiającej przesuwanie przedmiotów siłą woli. Zdawać by się mogło, że taka umiejętność tworzy z głównego bohatera istotę nie do pokonania. Nic bardziej mylnego. Łatwo nie będzie.  Ivan jest "Telemonkiem". W naszym świecie można by ich przyrównać do mnichów buddyjskich, którzy ćwiczą siłę umysłu. W grze, zostali oni porwani, a Ivan, młodzieniaszek z mlekiem pod nosem, niepewny swoich umiejętności, musi ich odbić, goniąc porywaczy. Autor stworzy trzy odmienne światy oraz krótki poradnik poruszania się i klawiszologii. W każdym na gracza czekają inne stwory, krajobrazy i wyzwania. Najważniejsze jest to, że w każdym może wykorzystywać zdolność telekinezy do poruszania przedmiotów lub stworów na odległość. Dzięki temu rzucenie ślimaka na kolce, zrzucenie głazu na wilka czy lot na skrzynce nie jest niczym trudnym.  Audiowizualnie Ivan nie prezentuje się bardzo dobrze, ale wystarczająco do dobrej zabawy. Mnie nie zniechęcała ani grafika, ani mało porywająca muzyka. Pograć można, ale tylko cierpliwi będą mogli ją ukończyć. Inni pewnie szybko zniechęcą się, np. wilkami w drugiej krainie. Musicie to jednak sprawdzić osobiście.