Kolej fascynuje ludzi już od XIX w. Jest wiele osób, o których mówi się "pasjonaci", znający wszystkie detale dotyczące pociągów. I tak jak bohater filmu Dróżnik, potrafią z pamięci podać nawet numer każdego wagonu dołączonego do konkretnego taboru. W Train Tracking nie będą potrzebne aż takie umiejętności. Wykazać się trzeba będzie jedynie spostrzegawczością.

 Zasady rozgrywki nie są trudne i chociaż zabawa odbywa się na dworcach kolejowych, równie dobrze można by ją przenieść do zoo czy ratusza. Przez stację przejeżdżają pociągi oznaczone numerami składającymi się z litery i cyfr, których ilość zależna jest od poziomu trudności. Jedyne co należy robić to w odpowiednim momencie klikać w kody znajdujące się na liście po prawej stronie ekranu. Poprawny strzał usuwa ciąg znaków, błędny blokuje go na kilka chwil. Cały "wic" polega na rosnącej trudności - w ostatnim etapie jest aż 30 pociągów, które trzeba znaleźć w kilka minut. A że zdarzają się takie z podobnymi znakami, tym gorzej utrafić we właściwy.

 Train Tracking jest tzw. remake'iem. W stosunku do pierwowzoru znacznie poprawiono grafikę, jednak bez tego nie czytalibyście tej recenzji. Na peronach stoją podróżni lub pracownicy firmy budowlanej, których można bliżej poznać po najechaniu na nich myszką. Niby szczegół, a z początku cieszy, bo później nie ma na to czasu. Dźwięki i muzyka pozostały w latach dziewięćdziesiątych i gdyby nie tworzący się jazgot przez nałożenie gwizdów, szczeknięć i kilku innych, wyszło by całkiem miło dla ucha.

 Być może nie będziecie zasiadać do tej produkcji każdego dnia przez najbliższy miesiąc. Nie będę obstawał przy zdaniu, że Train Tracking posiada ogromną grywalność. To co spowodowało u mnie dłuższe siedzenie przed monitorem to znakomity sposób ćwiczenia spostrzegawczości i zapamiętywania. Jednak tylko ci najbardziej cierpliwi będą w stanie pokonać wpisany w grze najlepszy wynik. Czego Wam i sobie życzę.