Nic tak nie łączy jak wspólny wróg. Ludzkie narody przekonały się o tym w chwili, gdy na nasz glob najechali Obcy z Tytana (to księżyć Saturna). Teraz Ty, jako przywódca zjednoczonych sił ziemskich, musisz poprowadzić ich (nasze?) wojsko do odparcia wroga i zwycięstwa w tej wojnie.  Żeby szybko scharakteryzować Titan Assault, trzeba ją nazwać taktyczną grą strategiczną. Dla bardziej zorientowanych to taki RTS bez budowania bazy. Gracz steruje dostępnymi jednostkami, wykonując rozmaite misje narzucone przez wirtualne dowódctwo - zniszczyć obcą bazę, obronić swoją, zlikwidować konkretne cele. Chociaż mogłyby być bardziej różnorodne, np. brak "eskorty" lub przewozu ważnych przemiotów, widać, że autorzy starali się przekazać jedynie esencję zadań militarnych i połączyć je wątkiem fabularnym. Ostatecznie dostajemy zbiór misji, ale nie kampanię. Po zakończeniu jednej, automatycznie jesteśmy przenoszeni do następnej z opisem jej celu. Bez szerszego zarysu sytuacji.  Bardzo ciekawie rozwiązano sterowanie. Można, jak w typowych strategiach, zaznaczyć jednostki i wydać im rozkaz, który wykonają tak sprawnie jak tylko pozwala im na to ich algorytm. Drugim sposobem jest przejęcie sterów i pokierowanie pojazdem osobiście. Przydaje się to przy wykonywaniu misji zwiadowczych bądź sabotażowych, bo łatwiej uciec przed ogniem przeciwnika. Skoro już o strzelaniu mowa, kolejna pochwała należy się za lecące pociski. Nie spadają na końcu widocznego obszaru tylko lecą dalej. I jeśli natrafią na przeszkodę, uderzają. Czasem warto wykorzystać kolorowe znaczniki skupiając na nich ogień wielu jednostek. Dwa pierwsze zniszczą przedmiot, a pozostałe polecą prosto w obronę wroga. W tym miejscu muszę nadmienić, że Obcy zachowują się jak znudzony portier w akademiku i reagują tylko kiedy muszą, czyt. zostaną trafieni.  Podczas wojny z najeźdźcami, działają nie tylko komórki militarne. Laboratoria badawcze pracują non stop nad nową technologią i robią to błyskawicznie jeśli tylko im za to zapłacić (nie ma to jak wzbogacić się na wojnie, na której samemu można zginąć). Pieniądze zdobywamy niszcząc to co można zniszczyć. Im przeszkoda trudniejsza, tym większa kwota. Szkoda, że nie można wynaleźć formacji wojskowych, bo zebrane w kupę jednostki poruszają się gęsiego i jedyny sposób, żeby nad nimi zapanować to przełączenie na sterowanie ręczne. A często nie ma czasu na takie zagrywki. Inną drogą do opanowania chaosu jest przewaga liczebna. Tak, jeszcze więcej jednostek, które również, jako wsparcie, możemy wezwać. Wtedy kończy chaos (czyli coś nad czym nie można zapanować) i zaczyna masakra najeźdźców.  Titan Assault to dopracowana gra taktyczna. I to pod względem wizualnym jak i dźwiękowym. Również kolejne misje są spójne z poprzednimi i gdyby dodać jeszcze między nimi jakąś mapę lub możliwość wyboru kolejnych celów, grałoby się z uczuciem większej kontroli. Jednak wszyscy wielbiciele strategii powinni szybko odnaleźć się w tej produkcji i nie pożałować pieniędzy na pełną wersję.