Stagnacja panująca na rynku gier shareware utrzymuje się. Autorzy raczą nas sklonowanymi klasykami: Zumami, Jewel Questami i innymi pierdołami, w które już chyba nikomu nie chce się grać. Wyłowić „perełkę” z tego morza chłamu jest niezwykle ciężko, ale wydaje mi się że w tym tygodniu podołałem :)   Miałem wielkie problemy z zaszufladkowaniem Bliss Island. Co to właściwie za gatunek? Bohaterem gry jest sympatyczny potworek, który posiada ciekawe zdolności. Za pomocą myszki sterujemy celownikiem i wybieramy punkt, gdzie stworek splunie. W miejscu, które wybraliśmy dochodzi do małej eksplozji, która może nadawać kierunek ruchu przelatującym w pobliżu przedmiotom. Brzmi to skomplikowanie, ale w praktyce jest bardzo łatwe do opanowania.   Cel gry zmienia się z każdą planszą. W jednej musimy nakarmić wielkiego potwora owocami, a już w drugiej niszczymy stwory w jaskiniach przy pomocy kolczastej ryby. Kolejny etap to obrona kwiatków przed pożerającymi je mszycami, a w następnym zestawiamy głazy w pary. Mamy tu też coś na kształt starego Space Invaders, gdzie musimy zniszczyć bloki skalne zanim dolecą do dolnej krawędzi ekranu. Jak widać pomysłowość twórców jest godna podziwu.   Grafika i muzyka tworzą tu specyficzny klimat. Wszystko wydaje się być nie z tego świata. Nigdy nie słyszałem podobnych dźwięków, a oryginalne stwory i zadania dopełniają wrażenia niesamowitości tytułowej wyspy. Z technicznego punktu widzenia zarówno grafika jak i oprawa dźwiękowa prezentują się bardzo dobrze.   Bliss Island to fajna gra, która znudzi się dość szybko. Brak tu przebłysku geniuszu, który nie pozwala na oderwanie się od gry i z tego powodu Bliss Island nie ma szans w starciu z tytanami pokroju Zumy, czy Eggsuckera. Polecam szczególnie tym z Was, którzy uważają, że wszystko już wymyślono.